دسته بندی : حرکات جادویی

حرکات جادویی را شمنان مکتب دون خوان که در زمانهای قدیم در مکزیک می زیسته اند ، در حالی کشف کرده اند که حالات شمن گری اَبَرآگاهی بوده اند. این حرکات ابداع نشده اند و کشف آنها کاملا تصادفی بوده است. این امر به مثابه پرس و جوهای بسیار ساده درباره ی ماهیتِ حس ِ سلامتی شگفت آوری شروع شد که آن شمنان در حالت ابرآگاهی و هنگامی تجربه کرده اند که در وضعیتهای جسمانی معینی قرار داشتند یا وقتی که دست و پایشان را به حالت خاصی حرکت داده اند. حس سلامتی آنها چنان شدید بوده است که اشتیاق تکرار این حرکات در آگاهی عادی آنها کانون توجه کلیه جد و جهد آنها شد.شواهر امر چنین می نماید که در وظیفه ی خود موفق شدند و خویش را مالکان سلسله ی واقعا پیچیده ای از حرکات یافتند که وقتی تمرین می شد ، نتایج فوق العاده ای بر حسب تواناییها و مهارتهای ذهنی و جسمانی به بار می آورد.در واقع نتایج این حرکات چنان چشمگیر بود که آنها را «حرکات جادویی » نامیدند. نسلها آنها را فقط به نوآیان شمن ، در چارچوبی شخصی ، یاد دادند که آیینهای با شکوه و مراسمی نهانی را در پی داشت.

عقیده ی ساحران مکتب دون خوان این بود که مقداری انرژی فطری در هر یک از ما هست ، مقداری که دستخوش حمله های بی امان نیروهای بیرونی برای فزون شدن یا تقلیل یافتن نیست. آنان ایمان داشتند که این مقدار انرژی ، کافی برای اتمام رساند آن چیزی است که آن ساحران می پنداشتند دلمشغولی هر فردی در روی زمین است: شکستن پارامترهای درک و مشاهده ی عادی، بینش عادی.

این حرکت نه فقط جادویی نامیده شدند بلکه جادویی هستند! آنها انرژی تولید می کنند که به وسیله ی توضیحات عادی نمی توانند توجیه شوند. این حرکات ، تمرینهای جسمی یا صرفاً حالات مختلف بدن نیستند ، آنها کوششهای واقعی برای دستیابی به حالت مطلوب وجود هستند.همچنین دون خوان توضیح داد که دلیل دیگری که اینها حرکات جادویی نامیده می شوند این است که شمنان از طریق تمرین کردن آنها بر حسب ادراک ، به حالات دیگر هستی منتقل می شوند که در آن حالات می توانند دنیا را به طرزی وصف ناپذیر احساس کنند.

به دلیل این کیفیت ، به دلیل این جادو ، حرکات را نباید همچون تمرینهایی ، بلکه باید همچون راه فراخواندن اقتدار ، به کار بست .