در جهان نیرویی بیکران و وصف ناپذیری وجود دارد که قصد نامیده می شود و مطلقاً آنچه در کل جهان هستی موجود است با پیوندی به قصد پیوسته است. ساحران معرفت خود را مستقیماً از قصد و بدون دخالت گیج کننده ی زبانی که صحبت می شود کسب می کنند.
« قصد» هدایت هدفمند « اراده » است .
ساحران معتقدند که چشم مستقیماً با قصد ارتباط دارد و به همین دلیل برای درخشش چشمان و نگاه خیره ی خود اهمیت بسیار قائلند. در حقیقت به اعتقاد آنان چشم فقط به طور گذرا با دنیای روزمره در ارتباط است و ارتباط ژرفتر آن با تجرید است.تنها مزیتی که ممکن است ساحران بر آدمهای معمولی داشته باشند این است که آنان انرژی خود را ذخیره می کنند و بدین ترتیب پیوند واضحتری با قصد دارند.این امر به این مفهوم است که با استفاده از درخشش چشمانشان پیوندگاه خود را حرکت می دهند و با اراده ی خویش هر چیزی را به خاطر می آورند.
سالک بر حسب پیوند خود با قصد چهار مرحله را پشت سر می گذارد.نخستین مرحله موقعی است که او پیوند زنگ زده و غیر قابل اعتمادی با قصد دارد. دومین مرحله موقعی است که موفق می شود آن را تمیز و پاک کند. سومین مرحله وقتی است که او آموخته تا آن را دستکاری کند و در چهارمین مرحله یاد گرفته است که طرحهای مجرد روح را بپذیرد.
در بین همراهان حلقه اول دون خوان ، خنارو استاد سرو کار داشتن با «آگاهی» ، ویسنت استاد «کمین و شکار» و سیلویو مانوئل استاد «قصد» است.
