یکی از اسرار آمیزترین جنبه های معرفت بینندگان تاثیرات باورنکردنی سکوت درونی است. دون خوان سکوت درونی را به عنوان حالت خاصی از هستی تعریف می کند که افکار در آن از بین می رود و شخص می تواند از سطح دیگری به جز آگاهی روزمره عمل کند. سکوت درونی به معنای قطع ، تعلیق گفتگوی درونی و مناظره درونی ، ملازم همیشگی افکار است و بنابراین وضع و حالتی از آرامشی ژرف می باشد.
ساحران قدیم آن را سکوت درونی می نامیدند ، زیرا حالتی است که در آن درک و مشاهده به حواس بستگی ندارد. آنچه در خلال سکوت درونی کار می کند ، توانایی دیگری است که بشر دارد، توانایی ای که او را موجودی جادویی می سازد.
سکوت درونی راهی است که به تعلیق داوری منجر می شود ، به لحظه ای که داده های حسی که از کل جهان صادر می شوند ، دیگر به وسیله ی حواس تفسیر نمی شوند ، لحظه ای که شناخت دیگر آن نیرویی نیست که بر اثر استفاده و تکرار ، ماهیت دنیا را معین می کند.
سکوت درونی از اساسی ترین نکات در رویابینی و حرکت پیوندگاه است و شالوده ی تمام تمرینهای طریقت سالکان.
