دست راستتان را مقابل بدنتان طوری نگاه دارید که مچ درست بالای ناف قرار گیرد. کف دستتان به طرف روبرو و انگشتان به هم چسبیده و به طرف زمین اشاره داشته باشد. سپس به نوک انگشت میانی خیره شوید. ثابت خیره شدن بدین شیوه، آگاهی ما را خارج از ما و به زمین جای می دهد. بنابراین هیجان درونی ما کاهش می یابد.
سپس
نفس عمیق بکشید و قصد کنید که جرقۀ انرژی را، مثل قطره ای چسب که به انگشت میانی
است، از آن بگیرید. سپس دستتان را در مچ آنقدر به طرف بالا بگردانید تا پایۀ
شستتان، استخوان جناغ سینه را لمس کند. به انگشت میانی خیره شوید و تا هفت بشمارید
و آنگاه فوراً آگاهیتان را به پیشانی، به نقطه ای بین چشمان و درست بالای برآمدگی بینی ببرید. این جابه
جایی باید همراه با قصد انتقال جرقۀ انرژی از انگشت میانی به آن نقطه ای باشد که
بین چشمان است. اگر انتقال اجرا شود، نوری بر پردۀ تاریک در عقب چشمان بسته ظاهر
می شود. ما می توانیم این نقطهِ درخشان را به هر نقطه ای از جسم بفرستیم تا با
درد، تشویش یا ترس مقابله کنیم.
تایشلا آبلار/ گذر ساحران
