1. رو به شمال قرار بگیرید. زانوها و قوزکهایتان را خم کنید، (شبیه حالت نشستن سوارکاری). پاها باید به اندازۀ شانه ها از یکدیگر فاصله داشته باشند و اندکی خم باشند. انگشت اشاره دست چپ را به طرف پایین بیاورید، در حالی که انگشتهای دیگر از دومین بند خم شده اند. شروع به نفس کشیدن کنید، سپس آرام ولی با نیرومندی سرتان را تا جایی که می توانید به سمت راست بگردانید و بازوی چپتان را از دور کمرتان به پشتتان ببرید و مشت راست را روی پشت دست چپتان قرار دهید، در حالیکه که در جهت عکس مچ چپ خم شده تان گیر می دهید. با استفاده از مچ راست، بازوی چپ را در طول ستون فقرات به بالا هل دهید. آرنج چپتان مثل دستی که به کمر باشد خم شود. سپس به تنفس پایان دهید. نفستان را به اندازۀ اینکه تا هفت بشماریم، نگاه دارید، سپس کشیدگی بازوی چپ را رها کنید و دوباره تا دنبالچه پایین آورید و آن را مستقیم از محل اتصال شانه به بالای سر و به جلو بگردانید و با گذاشتن برآمدگی کف دست چپ بر استخوان شرمگاه پایان دهید. همزمان بازوی راست را از دور کمر به جلو آورید و مشت را بر پشت دست چپ جای دهید و بازوی چپ را به طرف بالای شکم هل دهید، و سپس این حرکت را با بازدم خاتمه دهید.
این حرکت را یکبار با دست چپ و دیگر بار با دست راست انجام دهید. به این طریق دو سوی خودتان را در حالت توازن نگاه می دارید.
در این حرکت ، گرداندن و هل دادن بازوها به طرف بالا در رابطه با تنفس کردن، انرژی را به طرف اندامهای سینه حرکت می دهد و آنها را نیرو می بخشد. مراکز زیر بنایی را عمیقاً ماساژ می دهد که بندرت فعال هستند. گرداندن سر، غده های گردن را ماساژ می دهد و نیز گذرگاههای انرژی را می گشاید که به طرف پشت سر می روند. اگر این مراکز بر اثر انرژی تنفسی بیدار و پرورده شوند، می توانند اسراری را فاش سازند که فراسوی نیروی تصور ماست.
2. با دو پای جفت شده بایستید و طوری به جلو نگاه کنید که گویی مقابل دری هستید که می خواهید آن را باز کنید. دستهایتان را تا سطح چشمانتان بالا آورید و طوری انگشتهایتان را خم کنید که گویی آن را در تو رفتگی دسته های دو لنگه ای دری شیشه ای می کنید که از وسط باز می شود. آنچه را شما باز خواهید کرد شکافی در خطوط انرژی دنیاست. این خطوط را همچون طنابهای محکم و عمودی در نظر بگیرید که در برابر شما دیواره ای پدید می آورد. آنگاه دسته ای از الیافها را با تمام نیرو بگیرید و بکشید تا جدا شود. آنقدر آنها را بکشید و جدا کنید تا روزنه بقدر کافی باز باشد که وارد آن شوید. وقتی این سوراخ را ساختید باید پای چپتان را جلو بگذارید و سپس به سرعت از پای چپ به عنوان محوری استفاده کنید و آن را صد و هشتاد درجه برعکس جهت عقربه های ساعت بگردانید تا با جهتی مواجه شوید که از آن آمده اید. با گرداندن خودتان به این شیوه خطوط انرژی را که از یکدیگر به زور جدا کرده اید به دور شما خواهد پیچید. برای بازگشت باید دوباره خطوط را با کشیدن و جدا کردن آنها از یکدیگر ، به همان شیوه که قبلاً انجام داده اید، باز کنید. سپس با پای راست به بیرون قدم بگذارید و به محض اینکه پایتان را بیرون گذاشتید صد و هشتاد درجه طبق جهت عقربه های ساعت بگردانید. بدین شیوه از دور شما باز خواهند شد و دوباره با جهتی رویارو خواهید بود که در آن جهت حرکت را شروع کردید.
این یکی از قدرتمند ترین و اسرارآمیز ترین حرکات ساحری است. با آن می توانیم درها را به دنیاهای مختلفی بگشاییم، البته به فرض آنکه انرژی اضافی درونی گرد آورده و قادر به تشخیص قصد حرکت نیز باشیم.
نکته : وقتی پای به درون می نهیم، بدنتان باید احساس کند، عمیق، سنگین و سرشار از کشش است، وقتی در آن هستید باید احساس سبکی روحی کنید. طوری که گویی به طرف بالا شناورید. به تندی نفس را بیرون بدهید، شش ها را کاملاً با انرژی عقب دیواره پر کنید.
برای باز کردن شکاف از انرژی درونیتان استفاده کنید و نه فقط از عضلات دست. وقتی که به جلو می پرید، هوای مانده را بیرون بدهید و شکم را تو بکشید. وقتی در داخل هستید هر چند دفعه که می توانید نفس بکشید، ولی احتیاط کنید. بیش از آنکه لازم است در آنجا نمانید. وقتی داخل روزنه هستید هر چیزی ممکن است اتفاق بیفتد. یادتان باشد که باید محتاط و همزمان جسور باشید.
تایشلا آبلار/ گذر ساحران
